Szukaj w Formuły

Wzór na Moc soczewki definiuje się jako miarę stopnia, w jakim zbiega się lub rozchodzi światło, wskazując stopień, w jakim może ona powiększać lub zmniejszać obiekty, i jest zwykle mierzony w dioptriach. Jest to podstawowe pojęcie w optyce, używane do opisu zdolność soczewki do skupiania światła i tworzenia obrazów.

Wzór na Moc wirnika definiuje się jako stosunek iloczynu ciężaru właściwego, wypływu, prędkości wiru i prędkości stycznej na wylocie do iloczynu 1000-krotnego przyspieszenia ziemskiego.

Wzór na Moc wyjściową definiuje się jako szybkość, z jaką wykonywana jest praca lub przekazywana jest energia, zwykle mierzoną w kilowatach, i jest to kluczowy parametr przy ocenie wydajności pompy w różnych zastosowaniach przemysłowych i inżynieryjnych.

Wzór na Moc statyczną definiuje się jako miarę szybkości, z jaką wykonywana jest praca lub przekazywana jest energia w układzie pompowym, zwykle stosowaną do określania wydajności pompy w odniesieniu do jej zdolności do pokonywania oporu i podnoszenia płynów na określoną wysokość.

Wzór na Moc generowaną w obwodzie anodowym definiuje się jako Moc o częstotliwości radiowej, która jest indukowana w obwodzie anodowym.

Formuła CFA RF Power Output jest zdefiniowana w przypadku transmisji radiowej, Moc wyjściowa nadajnika (TPO) to rzeczywista ilość Mocy (w watach) energii o częstotliwości radiowej (RF), którą nadajnik wytwarza na swoim wyjściu.

Formuła Mocy napędowej CFA RF odnosi się do Mocy o częstotliwości radiowej (RF), która jest podawana na wejście CFA, które jest zwykle słabym sygnałem, który wymaga wzMocnienia, aby osiągnąć wyższy poziom Mocy do dalszego wykorzystania w systemie radarowym lub innych zastosowaniach.

Wzór na przesyłanie Mocy przy użyciu wzoru na obszar przekroju X (2 fazy, 4 przewody US) definiuje się jako masowy ruch energii elektrycznej z miejsca wytwarzania, takiego jak elektrownia lub elektrownia, do podstacji elektrycznej, w której napięcie jest przetwarzane i dystrybuowane do konsumentów lub innych podstacji.

Wzór na Moc przesyłaną z wykorzystaniem strat linii (2-fazowe, 4-przewodowe US) definiuje się jako masowy ruch energii elektrycznej z miejsca wytwarzania, takiego jak elektrownia lub elektrownia, do podstacji elektrycznej, w której napięcie jest przekształcane i rozprowadzane do odbiorców lub inne podstacje.

Formuła Moc przekazywana przez pas płaski do celów projektowych jest definiowana jako Moc przekazywana przez pas płaski wyłącznie do celów projektowych.

Formuła Design Power for V Belt jest definiowana jako Moc wytwarzana lub przekazywana przez urządzenie na podstawie jego projektu konstrukcyjnego.

Formuła Moc Przesyłana podana Moc Projektowa jest definiowana jako ilość Mocy, która jest przekazywana za poMocą poszczególnych napędów pasowych.

Wzór na Moc przenoszoną przez łańcuch rolkowy definiuje się jako miarę Mocy przenoszonej przez łańcuch rolkowy, który jest krytycznym elementem mechanicznych układów przenoszenia Mocy, zapewniającym niezawodny i wydajny sposób przenoszenia Mocy pomiędzy dwoma lub większą liczbą obracających się wałów.

Moc do przeniesienia przy danym wzorze Mocy znamionowej łańcucha definiuje się jako miarę Mocy, która może być przenoszona przez układ napędowy łańcucha, biorąc pod uwagę Moc znamionową łańcucha i inne istotne czynniki, aby zapewnić wydajne i bezpieczne przenoszenie Mocy w układach mechanicznych.

Moc wejściową do turbiny lub Moc oddaną turbinie definiuje się jako składnik, który zamienia entalpię spalin na energię kinetyczną.

Moc w koniach mechanicznych w formule przepływu płynu jest definiowana jako Moc wytwarzana przez silnik. Oblicza się ją na podstawie Mocy potrzebnej do przemieszczenia 550 funtów na jedną stopę w ciągu jednej sekundy lub Mocy potrzebnej do przemieszczenia 33 000 funtów na jedną stopę w ciągu jednej minuty. Moc jest mierzona szybkością, z jaką wykonuje pracę.

Moc można zdefiniować jako szybkość, z jaką praca jest wykonywana przez siłę przemieszczającą obiekt na określoną odległość w określonym czasie.

Wzór na Moc niezbędną do utrzymania płaskiej płyty w ruchu definiuje się jako szybkość, z jaką wykonywana jest praca lub energia w dowolnej formie jest wykorzystywana lub dostarczana.

Zdolność emisyjna ciała doskonale czarnego przez ośrodek przy danym wzorze Emisyjność ośrodka jest zdefiniowana jako funkcja promieniotwórczości i emisyjności ośrodka. Zdolność emisyjną ciała definiuje się jako stosunek energii emitowanej (lub wypromieniowanej) na jednostkę powierzchni na sekundę do ilości energii cieplnej emitowanej na jednostkę powierzchni na sekundę przez ciało doskonale czarne w tej samej temperaturze. Kiedy temperatura ciała wzrasta powyżej zera absolutnego, emituje ono ciepło, które określa się jako emisję. Kiedy to emitowane ciepło przemieszcza się w postaci fali elektromagnetycznej, nazywa się to promieniowaniem cieplnym. W dowolnej temperaturze Moc ta jest energią promieniowania cieplnego emitowanego we wszystkich kierunkach w jednostce czasu na jednostkę powierzchni.

Wzór na Moc wejściową wirnika w silniku indukcyjnym definiuje się jako Moc wejściową do wirnika silnika indukcyjnego, którą można zdefiniować jako Moc elektryczną przenoszoną ze stojana do wirnika.

Formuła Mocy szczeliny powietrznej silnika indukcyjnego jest zdefiniowana jako Moc utracona w wyniku szczeliny powietrznej między rdzeniem maszyn elektrycznych.

Moc równoważna szumu (NEP) jest miarą minimalnej wykrywalnej Mocy optycznej lub natężenia fotodetektora lub systemu fotodetektora. Określa ilościowo czułość detektora, wyrażając poziom padającej Mocy optycznej wymaganej do wytworzenia stosunku sygnału do szumu wynoszącego 1.

Moc rzeczywista przy użyciu napięcia między linią a zerem to średnia Moc w watach dostarczana do obciążenia. To jedyna użyteczna Moc. Jest to rzeczywista Moc rozpraszana przez obciążenie.

Moc bierna wykorzystująca prąd z linii do zera to Moc, która płynie z powrotem z miejsca docelowego do sieci w scenariuszu prądu przemiennego.

Moc soczewki przy użyciu wzoru na regułę odległości jest definiowana jako miara łącznej Mocy dwóch lub więcej soczewek w układzie optycznym, z uwzględnieniem odległości między nimi, i służy do obliczenia Mocy wynikowej kombinacji.

Moc wymagana dla danego wymaganego ciągu statku powietrznego reprezentuje ilość Mocy niezbędną do utrzymania lotu poziomego podczas wytwarzania określonego ciągu. W aerodynamice koncepcja ta jest kluczowa dla zrozumienia zapotrzebowania energetycznego układu napędowego statku powietrznego. Moc wymagana do lotu poziomego wynosi bezpośrednio związane z ciągiem generowanym przez silniki samolotu i jego prędkością.

Moc wymagana dla danych współczynników aerodynamicznych reprezentuje ilość Mocy potrzebną do utrzymania lotu w oparciu o określone parametry aerodynamiczne, takie jak współczynnik oporu. To równanie ilustruje, że na Moc wymaganą dla danego zestawu współczynników aerodynamicznych wpływają takie czynniki, jak gęstość powietrza , prędkość i specyficzne właściwości aerodynamiczne statku powietrznego, reprezentowane przez współczynnik oporu.

Moc pochłaniana podczas pokonywania oporu lepkości w łożysku poprzecznym zależy od lepkości smaru, wymiarów łożyska (w tym promienia i długości), prędkości obrotowej wału oraz luzu między wałem a łożyskiem. Pochłanianie Mocy jest wprost proporcjonalne do lepkości smaru, wymiarów łożyska, kwadratu prędkości obrotowej i odwrotnie proporcjonalne do luzu pomiędzy wałem a łożyskiem.

Moc absorbowana w łożysku stopkowym zależy od siły tarcia, prędkości kątowej wału i promienia łożyska. Jest ona wprost proporcjonalna do siły tarcia (będącej iloczynem obciążenia osiowego i współczynnika tarcia) oraz prędkości kątowej wału. Promień łożyska również odgrywa rolę, przy czym pochłanianie Mocy wzrasta wraz z większymi promieniami.

Wzór na Moc potrzebną do napędzania pompy tłokowej dwustronnego działania jest zdefiniowany jako całkowita energia wymagana do uruchomienia pompy tłokowej dwustronnego działania, z uwzględnieniem takich czynników, jak wysokość przyspieszenia pompy, wysokość tłoczenia i inne straty, w celu wydajnego napędzania pompy i zapewnienia płynnej pracy.

Moc wyjściową silnika wykorzystując wzór na sprawność przekładni określa się jako stosunek iloczynu siły pociągowej i prędkości do iloczynu stałej 3600 i sprawności przekładni.

Wzór na Moc przesyłaną za poMocą pola przekroju X (jednofazowy trójprzewodowy system operacyjny) definiuje się jako masowy ruch energii elektrycznej z miejsca wytwarzania, takiego jak elektrownia lub elektrownia, do podstacji elektrycznej, w której napięcie jest przekształcane i dystrybuowane do konsumentów lub innych podstacji.

Formuła Power Transmitted using Area of X-section (jednofazowy dwuprzewodowy OS) definiuje się jako masowy ruch energii elektrycznej z miejsca wytwarzania, takiego jak elektrownia lub elektrownia, do podstacji elektrycznej, w której napięcie jest przekształcane i dystrybuowane do konsumentów lub innych podstacji.

Moc przekazywana przy użyciu wzoru Obszar przekroju X (jednofazowy, dwuprzewodowy, uziemiony system operacyjny z dwoma przewodami) definiuje się jako masowy przepływ energii elektrycznej z miejsca wytwarzania, takiego jak elektrownia lub elektrownia, do podstacji elektrycznej, w której napięcie jest przekształcane i dystrybuowane do odbiorców lub innych podstacji.

Wzór Power Transmitted using Area of X-section (3-phase 4-wire OS) definiuje się jako masowy przepływ energii elektrycznej z miejsca wytwarzania, takiego jak elektrownia lub elektrownia, do podstacji elektrycznej, w której napięcie jest przekształcane i dystrybuowane do konsumentów lub innych podstacji.

Wzór Power Transmitted using Area of X-section (3-phase 3-wire OS) definiuje się jako masowy przepływ energii elektrycznej z miejsca wytwarzania, takiego jak elektrownia lub elektrownia, do podstacji elektrycznej, w której napięcie jest przekształcane i dystrybuowane do konsumentów lub innych podstacji.

Formuła Moc przekazywana przy użyciu prądu obciążenia (jednofazowy dwuprzewodowy system operacyjny z punktem środkowym) definiuje się jako masowy przepływ energii elektrycznej z miejsca wytwarzania, takiego jak elektrownia lub elektrownia, do podstacji elektrycznej, w której napięcie jest przekształcane i dystrybuowane do konsumentów lub innych podstacji.

Formuła Moc przekazywana przy użyciu prądu obciążenia (jednofazowy dwuprzewodowy OS) jest zdefiniowana jako masowy przepływ energii elektrycznej z miejsca wytwarzania, takiego jak elektrownia lub elektrownia, do podstacji elektrycznej, w której napięcie jest przekształcane i dystrybuowane do odbiorców lub inne podstacje.

Formuła Power Transmitted using Line Losses (single-phase two Wire Mid-Point OS) definiuje się jako masowy przepływ energii elektrycznej z miejsca wytwarzania, takiego jak elektrownia lub elektrownia, do podstacji elektrycznej, w której następuje transformacja napięcia i dystrybuowane do konsumentów lub innych podstacji.

Wzór na Moc nośną odbiornika mobilnego definiuje się jako Moc potrzebną do propagacji sygnału z nadajnika do odbiornika.

Moc fal na jednostkę szerokości szczytu definiuje się jako Moc uzyskaną przez wykorzystanie energii wytwarzanej przez fale na morzu.

Wzór Light Power definiuje się jako wielkość umożliwiającą porównanie natężeń oświetlenia w płaszczyznach obrazu różnych układów optycznych.

Moc emisyjna ciała nie czarnego podana we wzorze Emisyjność jest definiowana jako iloczyn emisyjności i Mocy emisyjnej ciała doskonale czarnego.

Formuła siły tarcia silnika Diesla jest zdefiniowana jako Moc zużywana przez ruchome części silnika, która nie jest dostępna dla użytecznej wydajności pracy. W silniku wysokoprężnym obejmuje to utratę Mocy w wyniku tarcia między pierścieniami tłokowymi a ścianami cylindrów, łożyskami, kołami zębatymi i innymi elementami wewnętrznymi.

Wzór na Moc zerwania z zadaną sprawnością mechaniczną i Mocą wskazywaną definiuje się jako Moc wyjściową silnika mierzoną na wale wyjściowym lub wale korbowym. Reprezentuje rzeczywistą użyteczną Moc, jaką silnik może dostarczyć do wykonania użytecznej pracy, takiej jak obracanie kół w pojeździe lub napędzanie generatora.

Moc wejściowa jednofazowych napędów z pełną przetwornicą to elektroniczny system sterowania używany do regulacji prędkości i kierunku jednofazowych silników prądu przemiennego (AC). Zwykle składa się z energoelektronicznego konwertera, który przetwarza prąd przemienny na prąd stały (DC), a następnie falownika, który przekształca prąd stały z powrotem na prąd przemienny o zmiennym napięciu i częstotliwości, co pozwala na precyzyjne sterowanie silnikiem.

Moc kontroli przechyłu to miara zdolności powierzchni sterowych przechyłu statku powietrznego do generowania momentu toczącego się, obliczana jako iloczyn pochodnej współczynnika siły nośnej skrzydła i parametru efektywności klap podzielonej przez iloczyn powierzchni skrzydła i rozpiętości skrzydeł, zintegrowany po długość cięciwy powierzchni sterującej.

Wzór na Moc wyjściową RF definiuje się jako ilość energii mikrofalowej emitowanej przez urządzenie, zwykle po wzMocnieniu przez lampę. Oblicza się ją, łącząc początkową Moc częstotliwości radiowej wprowadzaną do urządzenia (Pin) z dodatkową Mocą częstotliwości radiowej generowaną w samym urządzeniu (Pgen).

Moc górnego pasma bocznego to Moc pasma częstotliwości znajdującego się powyżej częstotliwości nośnej w sygnale z modulacją amplitudy (AM).

Moc dolnego pasma bocznego to Moc wymagana do przesłania sygnału w dolnym wstędze bocznej fali nośnej o częstotliwości radiowej (RF).