Szukaj w Formuły

Formuła sumy dwóch liczb jest zdefiniowana jako suma dwóch liczb lub liczba rzeczywista otrzymana po operacji binarnej zwanej dodawaniem dwóch liczb rzeczywistych.

Formuła ilorazu dwóch liczb jest zdefiniowana jako liczba rzeczywista otrzymana po operacji binarnej zwanej dzieleniem Liczby rzeczywistej przez niezerową liczbę rzeczywistą.

Wzór na iloczyn dwóch liczb definiuje się jako liczbę rzeczywistą otrzymaną po operacji binarnej zwanej mnożeniem dwóch liczb rzeczywistych.

Wzór na różnicę między Dwiema liczbami definiuje się jako liczbę rzeczywistą otrzymaną po operacji binarnej zwanej odejmowaniem dwóch liczb rzeczywistych.

Formuła średniej harmonicznej dwóch liczb jest zdefiniowana jako wartość średnia lub średnia, która oznacza centralną tendencję zbioru dwóch liczb poprzez znalezienie odwrotności ich wartości.

Formuła średniej arytmetycznej dwóch liczb jest zdefiniowana jako wartość średnia lub średnia, która oznacza centralną tendencję zbioru dwóch liczb poprzez znalezienie sumy ich wartości.

Formuła średniej geometrycznej dwóch liczb jest zdefiniowana jako wartość średnia lub średnia, która oznacza centralną tendencję zbioru dwóch liczb poprzez znalezienie iloczynu ich wartości.

Formuła procentowej różnicy między Dwiema liczbami jest definiowana jako bezwzględna wartość stosunku różnicy między Dwiema liczbami do ich średniej, wyrażona w procentach.

LCM dwóch liczb z danym wzorem HCF i Product jest zdefiniowany jako najmniejsza dodatnia liczba całkowita różna od zera, która jest podzielna przez obie Liczby i obliczona przy użyciu największego wspólnego dzielnika i iloczynu tych dwóch liczb.

HCF dwóch liczb z podanym wzorem LCM i iloczynem jest zdefiniowany jako wspólna najwyższa dodatnia liczba całkowita, która dzieli obie Liczby i jest obliczana przy użyciu najmniejszej wspólnej wielokrotności i iloczynu tych dwóch liczb.

Wzór na liczbę elementów w Unii dwóch zbiorów A i B definiuje się jako całkowitą liczbę elementów występujących w co najmniej jednym z dwóch danych skończonych zbiorów A i B.

Wzór na liczbę elementów różniących się dwoma zbiorami A i B definiuje się jako całkowitą liczbę elementów obecnych w danym zbiorze A i nieobecnych w innym danym zbiorze B.

Wzór na liczbę elementów przecięcia dwóch zbiorów A i B definiuje się jako całkowitą liczbę wspólnych elementów występujących w obu danych skończonych zbiorach A i B.

Wzór na liczbę elementów w dokładnie dwóch ze zbiorów A, B i C definiuje się jako całkowitą liczbę elementów występujących w dokładnie dwóch z danych skończonych zbiorów A, B i C.

Wzór na liczbę elementów w Unii dwóch rozłącznych zbiorów A i B definiuje się jako całkowitą liczbę elementów obecnych w co najmniej jednym z dwóch danych skończonych i rozłącznych zbiorów A i B.

Formuła Liczby kombinacji rzeczy (PQ) w Dwie grupy rzeczy P i Q jest zdefiniowana jako całkowita liczba sposobów, na jakie (pq) rzeczy można podzielić na Dwie grupy rzeczy p i q, gdzie p i q są różne Liczby naturalne.

Wzór na liczbę elementów w różnicy symetrycznej dwóch zbiorów A i B jest zdefiniowany jako całkowita liczba elementów, które są albo obecne w danym zbiorze A, albo w innym danym zbiorze B, ale nie w obu.

Liczba elementów w różnicy symetrycznej dwóch zbiorów A i B przy danych n(AB) i n(BA) jest zdefiniowana jako całkowita liczba elementów, które są albo obecne w danym zbiorze A, albo w innym danym zbiorze B, ale nie w oba i obliczone na podstawie Liczby elementów w AB i BA.

Liczba zębów na pierwszym kole zębatym o podanej odległości od środka do środka między dwoma formułami kół zębatych jest zdefiniowana jako liczba występów na obwodzie koła zębatego, które zazębiają się z zębami innego koła zębatego, aby przenosić ruch.

Liczba Stantona wraz z liczbą Reynoldsa, liczbą Nusselta, liczbą Stantona i liczbą Prandtla jest definiowana jako bezwymiarowa liczba charakteryzująca stosunek wymiany ciepła do tarcia w przepływie płynu, stanowiąca kluczowy parametr dla zrozumienia i analizy zjawisk wymiany ciepła w różnych zastosowaniach inżynieryjnych.

Wzór na liczbę Prandtla wraz z liczbą Reynoldsa, liczbą Nusselta i liczbą Stantona jest zdefiniowany jako bezwymiarowa wielkość charakteryzująca stosunek dyfuzyjności pędu do dyfuzyjności cieplnej w płynie, stosowana do analizy wymiany ciepła i przepływu płynu w hipersonicznych warstwach granicznych, w szczególności w zastosowaniach inżynierii lotniczej i kosmicznej.

Wzór na liczbę Nusselta wraz z liczbą Reynoldsa, liczbą Stantona i liczbą Prandtla jest zdefiniowany jako bezwymiarowa wartość charakteryzująca konwekcyjną wymianę ciepła między płynem a powierzchnią ciała stałego, powszechnie stosowana w kontekście równań warstwy granicznej dla przepływu hipersonicznego w celu analizy wymiany ciepła i przepływu płynu.

Bok A trójkąta, biorąc pod uwagę dwa boki i dwa kąty, wzór B i C definiuje się jako długość boku A przy użyciu kąta B i C oraz boku B i C.

Bok C trójkąta, mając dwa boki i dwa kąty, wzór A i B definiuje się jako długość boku C przy użyciu kąta A i B oraz boku A i B.

Bok B trójkąta, biorąc pod uwagę dwa boki i dwa kąty, wzór A i C definiuje się jako długość boku B przy użyciu kąta A i C oraz boku A i C.

Bok C trójkąta, biorąc pod uwagę dwa boki i dwa kąty, wzór B i C definiuje się jako długość boku C przy użyciu kąta B i C oraz boku A i B.

Bok B trójkąta, biorąc pod uwagę dwa boki i dwa kąty A i B, jest definiowany jako długość boku B przy użyciu kąta A i B oraz boku A i C.

Bok B trójkąta, biorąc pod uwagę dwa boki i dwa kąty. Wzór B i C jest definiowany jako długość boku B przy użyciu kąta B i C oraz boku A i C.

Bok C trójkąta, biorąc pod uwagę dwa boki i dwa kąty, wzór A i C definiuje się jako długość boku C przy użyciu kąta A i C oraz boku A i B.

Bok A trójkąta, biorąc pod uwagę dwa boki i dwa kąty A i B, jest definiowany jako długość boku A przy użyciu kąta A i B oraz boku B i C.

Bok A trójkąta, biorąc pod uwagę dwa boki i dwa kąty, wzór A i C definiuje się jako długość boku A przy użyciu kąta A i C oraz boku B i C.

Szerokość pasma koherencji dla dwóch zanikających amplitud dwóch odebranych sygnałów jest zdefiniowana jako faza lub amplituda dwóch odbieranych sygnałów mają wyższy stopień podobieństwa.

Wzór na promień na styku dwóch cylindrów przy ciśnieniu promieniowym na styku dwóch cylindrów definiuje się jako odcinek linii rozciągający się od środka koła lub kuli do obwodu lub powierzchni ograniczającej.

Wzór na główne naprężenie główne, jeśli element jest poddawany dwóm prostopadłym naprężeniom bezpośrednim i naprężeniu ścinającemu, jest zdefiniowany jako maksymalne naprężenie normalne występujące w elemencie, gdy jest on poddawany dwóm prostopadłym naprężeniom bezpośrednim i naprężeniu ścinającemu, co skutkuje złożonym stanem naprężeń.

Wzór na mniejsze naprężenie główne, jeśli element jest poddawany dwóm prostopadłym naprężeniom bezpośrednim i naprężeniom ścinającym jest zdefiniowany jako miara minimalnego naprężenia normalnego, któremu podlega element poddany dwóm prostopadłym naprężeniom bezpośrednim i naprężeniu ścinającemu, stanowiąca wartość krytyczną dla analizy konstrukcyjnej i projektowania.

Liczba Reynoldsa dla podanego wzoru Liczby Nusselta, Liczby Stantona i Liczby Prandtla jest zdefiniowana jako bezwymiarowa wartość charakteryzująca przepływ płynu, szczególnie w kontekście równań warstwy granicznej dla przepływu hipersonicznego, stanowiąc kluczowy parametr dla zrozumienia i przewidywania zachowania płynu w ekstremalnych warunkach.

Liczba Reynoldsa określona na liczbę Graetza jest zdefiniowana jako bezwymiarowa liczba stosowana w mechanice płynów do wskazania, czy przepływ płynu obok ciała lub w kanale jest stały, czy turbulentny.

Liczba Pecleta podana we wzorze na liczbę Reynoldsa jest zdefiniowana jako klasa liczb bezwymiarowych istotnych w badaniu zjawisk transportu w kontinuum.

Liczba kondensacji podana we wzorze Liczby Reynoldsa jest funkcją Liczby Reynoldsa, powierzchni, zwilżonego obwodu itp.

Liczba Prandtla, podana liczba Rayleigha, jest liczbą bezwymiarową, która wskazuje względną grubość warstwy granicznej prędkości w stosunku do termicznej warstwy granicznej w przepływie płynu. Jest to szczególnie przydatne w analizie wymiany ciepła w przepływach płynów, na przykład w scenariuszach konwekcji naturalnej.

Liczba Nusselta dla metali ciekłych Wzór na liczbę Pecleta jest zdefiniowany jako bezwymiarowa wielkość charakteryzująca konwekcyjną wymianę ciepła między cieczą a powierzchnią ciała stałego, szczególnie w przypadku metali ciekłych, i jest wykorzystywana do analizy wymiany ciepła w różnych zastosowaniach inżynieryjnych, takich jak przepływ nad cylindrami.

Wzór na liczbę Froude’a bezwymiarową liczbę ujścia rzeki definiuje się jako pomiar charakterystyki przepływu masowego, takiej jak fale, formy złoża piasku, interakcje przepływ/głębokość w przekroju poprzecznym lub pomiędzy głazami.

Formuła Liczby Uszkodzonych Jednostek Podana Liczba Niezawodności jest zdefiniowana jako liczba uszkodzonych lub wadliwych grup lub jednostek z grupy wybranej do losowania.

Liczbę moli substancji podaną jako całkowitą liczbę moli wzoru reakcji definiuje się jako ilość substancji, która zawiera tyle cząstek, ile jest atomów w danej substancji w reakcji w stanie równowagi.

Średnia liczba Nusselta do długości L. Podany wzór na liczbę Reynoldsa jest zdefiniowany jako bezwymiarowa wartość charakteryzująca konwekcyjną wymianę ciepła między płynem a płaską płytą, dostarczając miary średniego współczynnika wymiany ciepła na długości płyty.

Całkowita liczba moli w równowadze podana liczba moli o wzorze reakcji jest zdefiniowana jako całkowita liczba moli, które są obecne na etapie równowagi reakcji chemicznej.

Podana liczba Biota Wymiar charakterystyczny i formuła Liczby Fouriera jest zdefiniowana jako funkcja współczynnika przenikania ciepła, stałej czasowej, gęstości ciała, ciepła właściwego, wymiaru charakterystycznego i Liczby Fouriera. Wykładniczą część równania pojemności ciepła skupionego można również wyrazić jako iloczyn Liczby Biota i Liczby Fouriera.

Zależność między liczbą Macha a charakterystyczną liczbą Macha oblicza charakterystyczną liczbę Macha płynu przy normalnej fali uderzeniowej w oparciu o liczbę Macha przepływu. Wzór ten uwzględnia stosunek ciepła właściwego płynu i zapewnia wgląd w związek między liczbą Macha a charakterystyczną liczbą Macha w warunkach ściśliwego przepływu.

Rzeczywista liczba zębów na zębie podany wzór Wirtualna liczba zębów jest zdefiniowana jako rzeczywista liczba zębów na zębie, które znajdują się na zębie.

Liczba Prandtla określona wzorem Liczby Stantona i innych bezwymiarowych grup jest zdefiniowana jako bezwymiarowa liczba przybliżająca stosunek dyfuzyjności pędu do dyfuzyjności cieplnej