Szukaj w Formuły

Formuła sumy dwóch liczb jest zdefiniowana jako suma dwóch liczb lub liczba rzeczywista otrzymana po operacji binarnej zwanej dodawaniem dwóch liczb rzeczywistych.

Formuła ilorazu dwóch liczb jest zdefiniowana jako liczba rzeczywista otrzymana po operacji binarnej zwanej dzieleniem Liczby rzeczywistej przez niezerową liczbę rzeczywistą.

Wzór na iloczyn dwóch liczb definiuje się jako liczbę rzeczywistą otrzymaną po operacji binarnej zwanej mnożeniem dwóch liczb rzeczywistych.

Wzór na różnicę między Dwiema liczbami definiuje się jako liczbę rzeczywistą otrzymaną po operacji binarnej zwanej odejmowaniem dwóch liczb rzeczywistych.

Formuła średniej harmonicznej dwóch liczb jest zdefiniowana jako wartość średnia lub średnia, która oznacza centralną tendencję zbioru dwóch liczb poprzez znalezienie odwrotności ich wartości.

Formuła średniej arytmetycznej dwóch liczb jest zdefiniowana jako wartość średnia lub średnia, która oznacza centralną tendencję zbioru dwóch liczb poprzez znalezienie sumy ich wartości.

Formuła średniej geometrycznej dwóch liczb jest zdefiniowana jako wartość średnia lub średnia, która oznacza centralną tendencję zbioru dwóch liczb poprzez znalezienie iloczynu ich wartości.

Formuła procentowej różnicy między Dwiema liczbami jest definiowana jako bezwzględna wartość stosunku różnicy między Dwiema liczbami do ich średniej, wyrażona w procentach.

LCM dwóch liczb z danym wzorem HCF i Product jest zdefiniowany jako najmniejsza dodatnia liczba całkowita różna od zera, która jest podzielna przez obie Liczby i obliczona przy użyciu największego wspólnego dzielnika i iloczynu tych dwóch liczb.

HCF dwóch liczb z podanym wzorem LCM i iloczynem jest zdefiniowany jako wspólna najwyższa dodatnia liczba całkowita, która dzieli obie Liczby i jest obliczana przy użyciu najmniejszej wspólnej wielokrotności i iloczynu tych dwóch liczb.

Wzór na liczbę elementów w Unii dwóch zbiorów A i B definiuje się jako całkowitą liczbę elementów występujących w co najmniej jednym z dwóch danych skończonych zbiorów A i B.

Wzór na liczbę elementów różniących się dwoma zbiorami A i B definiuje się jako całkowitą liczbę elementów obecnych w danym zbiorze A i nieobecnych w innym danym zbiorze B.

Wzór na liczbę elementów przecięcia dwóch zbiorów A i B definiuje się jako całkowitą liczbę wspólnych elementów występujących w obu danych skończonych zbiorach A i B.

Wzór na liczbę elementów w dokładnie dwóch ze zbiorów A, B i C definiuje się jako całkowitą liczbę elementów występujących w dokładnie dwóch z danych skończonych zbiorów A, B i C.

Wzór na liczbę elementów w Unii dwóch rozłącznych zbiorów A i B definiuje się jako całkowitą liczbę elementów obecnych w co najmniej jednym z dwóch danych skończonych i rozłącznych zbiorów A i B.

Formuła Liczby kombinacji rzeczy (PQ) w Dwie grupy rzeczy P i Q jest zdefiniowana jako całkowita liczba sposobów, na jakie (pq) rzeczy można podzielić na Dwie grupy rzeczy p i q, gdzie p i q są różne Liczby naturalne.

Wzór na liczbę elementów w różnicy symetrycznej dwóch zbiorów A i B jest zdefiniowany jako całkowita liczba elementów, które są albo obecne w danym zbiorze A, albo w innym danym zbiorze B, ale nie w obu.

Liczba elementów w różnicy symetrycznej dwóch zbiorów A i B przy danych n(AB) i n(BA) jest zdefiniowana jako całkowita liczba elementów, które są albo obecne w danym zbiorze A, albo w innym danym zbiorze B, ale nie w oba i obliczone na podstawie Liczby elementów w AB i BA.

Liczba zębów na pierwszym kole zębatym o podanej odległości od środka do środka między dwoma formułami kół zębatych jest zdefiniowana jako liczba występów na obwodzie koła zębatego, które zazębiają się z zębami innego koła zębatego, aby przenosić ruch.

Liczbę Stantona z liczbą Reynoldsa, liczbą Nusselta, liczbą Stantona i wzorem na liczbę Prandtla definiuje się jako stosunek Liczby Nusselta i iloczynu Liczby Reynoldsa i Liczby Prandtla.

Liczbę Prandtla z liczbą Reynoldsa, liczbą Nusselta i liczbą Stantona definiuje się jako stosunek Liczby Nusselta do iloczynu Liczby Reynoldsa i Liczby Stantona.

Liczba Nusselta z liczbą Reynoldsa, liczbą Stantona i liczbą Prandtla jest definiowana jako iloczyn Liczby Reynoldsa, Liczby Stantona i Liczby Prandtla.

Bok A trójkąta, biorąc pod uwagę dwa boki i dwa kąty, wzór B i C definiuje się jako długość boku A przy użyciu kąta B i C oraz boku B i C.

Bok C trójkąta, mając dwa boki i dwa kąty, wzór A i B definiuje się jako długość boku C przy użyciu kąta A i B oraz boku A i B.

Bok B trójkąta, biorąc pod uwagę dwa boki i dwa kąty, wzór A i C definiuje się jako długość boku B przy użyciu kąta A i C oraz boku A i C.

Bok B trójkąta, biorąc pod uwagę dwa boki i dwa kąty A i B, jest definiowany jako długość boku B przy użyciu kąta A i B oraz boku A i C.

Bok C trójkąta, biorąc pod uwagę dwa boki i dwa kąty, wzór B i C definiuje się jako długość boku C przy użyciu kąta B i C oraz boku A i B.

Bok B trójkąta, biorąc pod uwagę dwa boki i dwa kąty. Wzór B i C jest definiowany jako długość boku B przy użyciu kąta B i C oraz boku A i C.

Bok C trójkąta, biorąc pod uwagę dwa boki i dwa kąty, wzór A i C definiuje się jako długość boku C przy użyciu kąta A i C oraz boku A i B.

Bok A trójkąta, biorąc pod uwagę dwa boki i dwa kąty A i B, jest definiowany jako długość boku A przy użyciu kąta A i B oraz boku B i C.

Bok A trójkąta, biorąc pod uwagę dwa boki i dwa kąty, wzór A i C definiuje się jako długość boku A przy użyciu kąta A i C oraz boku B i C.

Szerokość pasma koherencji dla dwóch zanikających amplitud dwóch odebranych sygnałów jest zdefiniowana jako faza lub amplituda dwóch odbieranych sygnałów mają wyższy stopień podobieństwa.

Wzór na promień na styku dwóch cylindrów przy ciśnieniu promieniowym na styku dwóch cylindrów definiuje się jako odcinek linii rozciągający się od środka koła lub kuli do obwodu lub powierzchni ograniczającej.

Główne naprężenie główne, jeżeli pręt jest poddawany dwóm prostopadłym naprężeniom bezpośrednim, a naprężenie ścinające jest maksymalną wartością naprężenia głównego.

Pomniejsze naprężenie główne, jeżeli pręt jest poddawany dwóm prostopadłym naprężeniom bezpośrednim, a naprężenie ścinające jest minimalną wartością naprężenia głównego.

Liczbę Reynoldsa dla danej Liczby Nusselta, Liczby Stantona i wzoru na liczbę Prandtla definiuje się jako stosunek Liczby Nusselta i iloczynu Liczby Stantona i Liczby Prandtla.

Liczba Reynoldsa określona na liczbę Graetza jest zdefiniowana jako bezwymiarowa liczba stosowana w mechanice płynów do wskazania, czy przepływ płynu obok ciała lub w kanale jest stały, czy turbulentny.

Liczba Pecleta podana we wzorze na liczbę Reynoldsa jest zdefiniowana jako klasa liczb bezwymiarowych istotnych w badaniu zjawisk transportu w kontinuum.

Liczba kondensacji podana we wzorze Liczby Reynoldsa jest funkcją Liczby Reynoldsa, powierzchni, zwilżonego obwodu itp.

Liczba Prandtla, podana liczba Rayleigha, jest liczbą bezwymiarową, która wskazuje względną grubość warstwy granicznej prędkości w stosunku do termicznej warstwy granicznej w przepływie płynu. Jest to szczególnie przydatne w analizie wymiany ciepła w przepływach płynów, na przykład w scenariuszach konwekcji naturalnej.

Wzór na liczbę Froude’a bezwymiarową liczbę ujścia rzeki definiuje się jako pomiar charakterystyki przepływu masowego, takiej jak fale, formy złoża piasku, interakcje przepływ/głębokość w przekroju poprzecznym lub pomiędzy głazami.

Liczba Nusselta dla metali ciekłych podana we wzorze Liczby Pekleta jest zdefiniowana jako stosunek konwekcyjnego do przewodzącego przenikania ciepła przez granicę. Pe < 0,2

Formuła Liczby Uszkodzonych Jednostek Podana Liczba Niezawodności jest zdefiniowana jako liczba uszkodzonych lub wadliwych grup lub jednostek z grupy wybranej do losowania.

Liczbę moli substancji podaną jako całkowitą liczbę moli wzoru reakcji definiuje się jako ilość substancji, która zawiera tyle cząstek, ile jest atomów w danej substancji w reakcji w stanie równowagi.

Średnia liczba Nusselta do długości L, biorąc pod uwagę wzór na liczbę Reynoldsa, jest definiowana jako stosunek konwekcyjnego do przewodzenia ciepła przez granicę.

Całkowita liczba moli w równowadze podana liczba moli o wzorze reakcji jest zdefiniowana jako całkowita liczba moli, które są obecne na etapie równowagi reakcji chemicznej.

Podana liczba Biota Wymiar charakterystyczny i formuła Liczby Fouriera jest zdefiniowana jako funkcja współczynnika przenikania ciepła, stałej czasowej, gęstości ciała, ciepła właściwego, wymiaru charakterystycznego i Liczby Fouriera. Wykładniczą część równania pojemności ciepła skupionego można również wyrazić jako iloczyn Liczby Biota i Liczby Fouriera.

Zależność między liczbą Macha a charakterystyczną liczbą Macha oblicza charakterystyczną liczbę Macha płynu przy normalnej fali uderzeniowej w oparciu o liczbę Macha przepływu. Wzór ten uwzględnia stosunek ciepła właściwego płynu i zapewnia wgląd w związek między liczbą Macha a charakterystyczną liczbą Macha w warunkach ściśliwego przepływu.

Rzeczywista liczba zębów na zębie podany wzór Wirtualna liczba zębów jest zdefiniowana jako rzeczywista liczba zębów na zębie, które znajdują się na zębie.

Liczba Prandtla określona wzorem Liczby Stantona i innych bezwymiarowych grup jest zdefiniowana jako bezwymiarowa liczba przybliżająca stosunek dyfuzyjności pędu do dyfuzyjności cieplnej